تأثیر آموزش تلفیقی بر یادگیری مهارت های بالینی ماما روستاهای شرکت کننده در یک کارگاه آموزش مداوم مامایی

زمینه و هدف : شواهد نشان می­دهد دوره­های آموزش مداوم کارکنان در افزایش مهارت­های بالینی و کیفیت مراقبت از بیمار تأثیر چندانی نداشته­اند که بیانگر لزوم تحول در روش­های آموزشی در این دوره­ها می­باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش تلفیقی بر سطح مهارت­های بالینی ماما روستاهای شرکت­کننده در یک دوره آموزش مداوم، صورت گرفت.   روش­کار : در این مطالعه تجربی 63 نفر از شرکت­کنندگان در یک دوره آموزش مداوم به روش تخصیص تصادفی در دو گروه آموزش تلفیقی و متداول قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده­ها، پرسش­نامه و آزمون ایستگاهی سنجش مهارت­های بالینی بود. پس از انجام پیش­آزمون، برنامه آموزشی اختصاصی هر گروه در زمینه فوریت­های مامایی به مدت 8 ساعت و در طی دو روز اجرا گردید. بلافاصله و یک ماه پس از پایان دوره، مهارت شرکت­کنندگان توسط آزمون ایستگاهی ارزشیابی شد.   یافته­ها : میانگین نمرات پیش­آزمون در دو گروه تفاوت معنی­داری را نشان نداد اما میانگین نمرات گروه آموزش تلفیقی نسبت به گروه آموزش متداول، در پس­آزمون (09/60 در مقابل 23/48) و در آزمون ثبات (16/51 در مقابل 55/40)، افزایش معنی­داری داشت (در هر دو مورد 0001/0= p ). تفاوت میانگین نمره مهارت گروه آموزش تلفیقی در پیش­آزمون و پس­آزمون و همچنین در پیش­آزمون و آزمون ثبات به طور معنی­داری بیش از گروه آموزش متداول بود (در هر دو مورد 0001/0= p ).   نتیجه­گیری : یافته­های پژوهش نشانگر افزایش بیشتر سطح مهارت­ها و ثبات آموخته­ها در گروه آموزش تلفیقی بود، لذا پیشنهاد می­گردد درکارگاه­های آموزش مداوم از روش تلفیقی جهت آموزش مهارت­های بالینی استفاده شود.